11

31/12/12. Za kilka godzin Nowy Rok, a my we dwoje stanęliśmy na pustym polu przyglądając się kolorowym iskrom rozpryskującym się na niebie. Było ciemno i cicho, a wokół nas dym.
A potem mach... i chwilowa radość. Tak dawno nie paliłam. Źrenice zmieniły swoją wielkość.
Za godzinę Nowy Rok. Joint i kieliszki. Aż za bardzo mu smakowało.
A ja śmiałam się i śmiałam na cały głos idąc ulicą. Bo ktoś próbował iść prosto.
A potem rano ta radość kiedy zobaczyłam, jak on śpi obok i jego uśmiech, kiedy pierwszym co (kogo:s) zobaczył po przebudzeniu w Nowy Rok byłam ja.

***

Do domu wróciłam w zasadzie jakąś godzinę temu. Na wejściu aż ręce trzęsły mi się z nerwów, bo wiedziałam co może mnie zastać. Była wolna chata, pierwszy najebkowy sylwester mojego brata i... jego koledzy.
To żadna nowość, że bywam nerwowa. Ale kto by się, kurwa, nie wkurwił słysząc że cały dom zdemolowany? Przez jednego 16letniego gnoja, który grzebał w szufladach z bielizną mojej matki (i zdaje się, że moich też), gasił papierosy na kaloryferach i wybrudził niedawno wyremontowane ściany? Poobrywał firanki i zjebał zabawę reszcie dzieciaków?
Spodziewałam się u siebie co prawda ciuchów rozrzuconych po pokoju, ale nie. Weszłam i już - prawie - uwierzyłam, że może do mojego pokoju się gnojek nie dostał.
Ale jakże złudny był ten powierzchowny porządek. Zdjęcie z K. wywrócone, szuflady przetrzepane - powyciągane jakieś zdjęcia, mój pierwszy pamiętnik który prowadziłam mając mniej niż 10 lat - cały rozjebany. Ciastko-serducho, które stało w towarzystwie ołówków na biurku już od jakiegoś roku (!) - nadgryzione.
Znajdę tego dzieciaka i nie ręczę za siebie. Ja rozumiem - obrzygać ścianę, potłuc parę kubków. Ale grzebać po wszystkich szufladach domu, do którego ktoś cię zaprosił? W dodatku pierwszy raz?
Znajdę cię Grzesiu i sobie pogadamy.